Rodzina jest jak system połączonych naczyń, niewłaściwe  funkcjonowanie jednego z członków powoduje zachwianie całym systemem – w tym przypadku całą rodziną, najbardziej odczuwa to dziecko, jako najsłabsze jego ogniwo.

• Dysfunkcja z powodu, których dzieci trafiają do pieczy zastępczej są:
• Przemoc fizyczna lub psychiczna, wykorzystywane seksualne
• Uzależnienie od środków odurzających
• Porzucenie dzieci

Dziecko, które wychowuje się rodzinie z różnego rodzaju dysfunkcjami doświadcza:

• Ciągłego stresu i napięcia
• Oddzielenia od rówieśników – boi się, że ktoś może się dowiedzieć, co dzieje się w jego domu, zaprzecza, że coś dzieje się w jego domu,
• Zamiany ról: starsze dziecko czuje odpowiedzialność za młodsze rodzeństwo,
• Trudnych dla niego emocji: wstydu, bezradności, niepewności, lęku, strachu, poczucia winy, żalu, tłumionej złości i wściekłości.

Dziecko wychowujące się w rodzinie dysfunkcyjnej stara się przystosować do warunków, w których żyje. Niestety naturalną reakcją dziecka na inwazyjne zachowania rodziców są trudne emocje, które rodzą się w nim m.in.: bunt, złość, lęk, żal czy smutek. Sposobem na przetrwanie staje się przystosowanie do sytuacji.

Wzory zachowań, które zaczyna realizować dziecko, są pewnego rodzaju sposobem przetrwania. Jest gotowe do poświęcania siebie, rezygnacji z własnych potrzeb, planów, pragnień, marzeń.
Poczucie własnej wartości u takiego dziecka jest bardzo niskie, nie wierzy ono w swoje możliwości. Wpływ na to ma przekaz, który dziecko mogło otrzymać od swoich opiekunów, że jest „nie takie jak trzeba”, ‘nie jest wystarczająco udane”, „nigdy nie robi czegoś jak należy”, „zawsze są z nim kłopoty”, „powinno się bardziej starać”, „jak zwykle nie robi tego, co do niego należy”, itp.

Wszystkie wymienione czynnik i reakcje dziecka mają wpływ na to jak w przyszłości będzie ono funkcjonować w społeczeństwie.

Czy powieli zachowania opiekunów ?

Czy uda mu się wyrwać z „zamkniętego kręgu”?