Kategoria: Niezastąpiony czas ze Słowem Bożym.

ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE RODZINOM ZASTĘPCZYM

 1.świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej Rodzina zastępcze spokrewnione ( co miesiąc )

 – 785 z Rodziny zastępcze niespokrewnione
– 1189 zł Rodzina zastępcza niespokrewniona, zawodowa, rodzinny dom dziecka

przysługuje również po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności, jeżeli nadal przebywa w rodzinie zastępczej/ rodzinnym domu dziecka na następujących zasadach:

 a) uczy się i nie osiągnęło 25. roku życia lub
 b) uczy się i legitymuje się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności

 2. dodatek na pokrycie zwiększonych
kosztów utrzymania dziecka. – 239 zł
( co miesiąc )

3. Dodatek wychowawczy – 500+. miesięcznie, na dziecko w wieku do ukończenia osiemnastego roku życia ( co miesiąc ).

FAKULTATYWNA POMOC NA ZASPOKOJENIE POTRZEB DZIECKA:

1. dofinansowanie do wypoczynku dziecka- w zależności od środków zabezpieczonych w budżecie; w danym roku kwoty: nie więcej niż 500 – 600 zł w ciągu roku (wysokość różna w różnych powiatach)

 2. Świadczenie na pokrycie niezbędnych kosztów związanych z potrzebami przyjmowanego dziecka: Pomoc jednorazowa w wysokości od 1000 do 1500 zł – różna wysokość pomocy 

 

  “Człowiekiem religijnym i nieskazitelnie czystym przed Bogiem Ojcem jest ten, kto sierotom i wdowom przychodzi z pomocą w ich utrapieniu, a siebie samego zachowuje czystym od skazy świata.” Jk 1,27

Co to znaczy być człowiekiem religijnym, pobożnym?

Często utożsamiamy religijność z chodzeniem do kościoła, odmawianiem modlitw czy uczestnictwem w nabożeństwach.
Słowo Boże w Liście św. Jakuba mówi, że to co czyste i bez skazy w naszej religijności przed Bogiem Ojcem to nie rytuały, ale troska i pomoc najsłabszym. Zarówno sierota jak i wdowa to ktoś, kto stracił kogoś bliskiego, kto jest opuszczony, samotny. To także każdy, kto nie ma swojego miejsca, kogoś kto go wesprze i ochroni czy zapewni poczucie bezpieczeństwa…

Na cóż zdadzą się zewnętrzne praktyki, jeżeli moje serce będzie nieczułe na potrzeby innych, szczególnie tych opuszczonych, samotnych, o których nikt się nie troszczy?

Jezus przy końcu naszej ziemskiej drogi nie zapyta nas, ile modlitw odmówiliśmy, jak często chodziliśmy do kościoła.
On powie: „Byłem głodny, a dałeś Mi jeść, byłem spragniony, a dałeś mi pić, byłem przybyszem, a przyjąłeś Mnie…”

Kasia Ziółkowska

Liderka wspólnoty Tabita z Włocławka

“Kiedy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, bo do takich jak one należy królestwo Boże. Zapewniam was: Kto nie przyjmuje królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego».”

Mk 10, 14-15

Dziecko nie rozważa, nie poddaje w wątpliwość, nie analizuje. Dziecko jest pewne tego, że rodzice się nim opiekują, pewne swojej wartości i przekonane (choć nawet nie umie tego nazwać) o tym, że jest  obdarowane ogromną miłością. 

W trudnej sytuacji strachu, paniki czy obawy od razu biegnie do mamy i wtula się w jej ramiona. Jakby nie znało innej możliwości, innej opcji. Lepiej powiedzieć w mocniejszy sposób – nie jakby nie znało, lecz jakby w rzeczywistości nie było innej opcji.

Na to właśnie  zwraca uwagę Jezus swoim uczniom. Jakby im mówił,  zobaczcie, że  w głębokości naszego jestestwa, naszego życia, naszej egzystencji nie ma innego bardziej prawdziwego i lepszego wyboru niż ufne wtulenie w moje rozłożone ramiona.
Stańmy się jak dzieci które z ufnością przychodzą do Ojca.

Autorem rozważania jest Dominikanin

O.Dawid Kołodziejczyk OP

„Jezus przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje. ”  (Mt 18, 2-5)

Dziecko jako przykład do naśladowania dla dorosłych!
Stawiane za wzór przez samego Jezusa Chrystusa!
Nie „kiedyś”, „gdy dorośnie”.  Ale TERAZ! Gdy jest sobą,
czyli DZIECKIEM.
To my, ludzie dojrzali, mamy zobaczyć w dziecku te cechy,
które Bóg ceni. I nie chce, żebyśmy z nich wyrastali.

Bogu dzięki za każde dziecko – jako szansę dla dorosłych.
Byśmy uczyli się tego, co w oczach Boga właściwe!

Michał Nikodem
Lider wspólnoty Chefsiba.